YERLİ MALI..
AKP Kadın Kolları tarafından, ‘Tutum, yatırım ve Yerli Malı Haftası’ adıyla icat edilen, yerli malı standını çok merak ettim ve şöyle bir göz gezdirmek için gittim.
‘Tutumu, yatırımı’ bilemem ama beni ‘Yerli Malı’ bölümü daha çok ilgilendiriyordu.
Kim bilir, belki çocukluğumu anımsamak ve yaşamak istedim.
Sergilenen ve satışı yapılan ürünlere bakınca yüreğim cız etti, biliyor musunuz?
“Ah kardeşim, nasılda kandırılıyor, kandırıyorsunuz” diye haykırasım geldi.
Ama malum polis alıp götürür diye isyanımı içime gömüp çıktım.
Dedim ya, Tutum ve Yatırım bölümü ile ilgili değilim. Onlar bir başka yazının konusu olabilir belki.
Ama, kermes havasında geçen 3 günlük etkinliğin açılışından başlayayım isterseniz.
O kapıya gerip, Memleket Büyüklerine kestirdiğiniz kurdele var ya, kurdele, Çin Malı bacım..
O Memleket büyüğünün eline verdiğiniz makasın üzerine ‘Made in China’ yazıyor, inanmıyorsanız bakıp kontrol edin.
İçeriye girip, Kayseri Mutfağının değişmez Pazar Yemeği, ‘Yağlama’dan başlayalım.
Kıymayı serdiğiniz hamurun, un olmadan buğday olarak geldiği ülke Rusya’dan..
Üzerine bol kepçe döktüğünüz Kıyma, Sırbistan’dan.
Simit var ya simit, unu Rusya menşeili, Susamı ithal.
Çörek var ya çörek, ithal buğday unundan.
Mis gibi pastalarınızı hazır aldığınız belliydi.
Yağı ABD menşeili, Şekeri, Cargill’in kanser yapan Mısır Şurubu.
Pastırma ve sucuğu es geçmek olmaz tabii.
Pastırmanın eti, sucuğun kıyması ithal.
Çemenin baharatı, sucuğun bağırsağı ithal.
Koymadınız sergiye ama, tezek bile ithal inek bokundan güzel ülkemde.
Samanı bile dışarıdan alıyoruz, iktidarımız sayesinde.
Yerli Malıymış.
Güldürmeyin kardeşim.
Halı tezgahı koymuşsunuz.
Benim gençliğimde, Kayseri’nin en önemli gelir kaynağı idi el halıcılığı.
Çin malı halılara yem ettiniz yem.
Koskoca Saray Halı, Koskoca Saray Çiftliği bile Konkordatoya gitti.
Devam edelim mi?
Kermese davet için kullandığınız cep telefonu, ya Japon, ya ABD ya da Kore menşeili.
Ama Allah var, yaprak sarmasının pirinci, kıyması ithalden sayılsa bile, mis gibi yaprağı bizden.
Şimdi itiraz edeniniz olacak, “Kullandığımız unun buğdayı yerli, Senede bir gün kullandık” diye.
O da yerli değil be bacım.
Bizim tarlalarımızda biten buğdayın tohumu da İsrail’den geliyor.
Sertifikasız tohuma devlet teşvik ödemiyor çünkü.
Verimsiz kıraç topraklara ektiğimiz için buğdayı, gübresi ithal.
Oysa benim çocukluğumdaki Yerli Malı Haftasını anlatayım mı?
Bir gün önceden analarımız, kilerden mis gibi ‘Germir’ ya da ‘Sarıbursa’ Buğdayından öğütülmüş un ile bizim için çörek, pasta, kek filan yaparlardı.
Şekeri Kayseri Şeker Fabrikası’ndan, ektiğimiz Pancarın karşılığı bize verilen 50 Kiloluk toz şekerden kullanırdı analarımız.
Yerli Malı kutlamaları için kızlar giyinir süslenirdi.
Giydikleri, Çukurova Pamuğundan, Sümerbank Fabrikalarında dokunmuş, Pazen kumaşındandı.
Ayaklarımızda ‘Cızlaved’ diye alay edilen lastikler olurdu.
Gesi Bağları’nda yetişen ceviz, Mersin’in verimli topraklarından gelen mis gibi mandalina, portakal. Amasya’nın, ısırdığınızda içinden bal akan organik elması vardı, yerli malı haftası sofralarında.
İşte o zamanlar biz hem yerliydik, hem de milli.
Şimdi sizin sergilediğiniz ürünlerin hiç biri yerli ve milli değil bacım.
Cumhuriyetin simgesiydi ‘Yerli Malı’ haftaları.
Siz onun adını bile değiştirdiniz.
Yani diyeceğim, Sevgili Kardeşim.
Pamuk bitmiyor artık topraklarımızda.
Siz İtalyan kumaşı ile, biz Çinin naylon kumaşı ile yapılmışları giyiyoruz.
Kağıt kalmadı, Sekalar kapandı. O cicili, bicili davetiyenizin kağıdı ithal, mürekkebi ithal, basan makine ithal.
Ülkemin toprakları, girdi maliyetlerinin yüksekliği yüzünden ekilemezken, Rusya’dan buğday ile yapıyoruz ekmeğimizi.
Yüz binlerce baş hayvan bağlanacak tesisler boş dururken, Sırp eti yiyoruz Elhamdülillah!.
Hala üretebildiklerimiz ise hileli.
Hani Kayseri’de gelenektir ya, Kurban Bayramı sabahları, Nohut Yahni yenir.
Hah işte o yahninin nohutu bile Kanada’dan geliyor, artık.
O nedenle kardeşim, illa bir hafta kutlamak istiyorsan, yerli ve milli kelimelerini kullanacağına;
‘Sun-i ve İthal Malı Haftası’na ne dersin?
