MUHTARLARA ÖZGÜRLÜK!
Cafer ZENGİN
Muhtar, sabah kalkar.
Hanım Kılıçdaroğlu gelivermiş, beni davet etmiş...
Gidem mi gitmeyem mi?
Hanım söz alır: Valla Hacı sen bilin de başımız belaya girmesin, Muhtarlığı kaybetmeyesin...
(De... burada her şeyi aslında özetleyen vurgudur.
De diyebilirsen!)
Sonra işsizlikten iş arama umudunu kaybetmiş muhtar oğlu Şemşettin araya girer, keyif çayı yudumlarken: Git baba ya ne olacak. Boşver...
Memlekette demokrasi var!
O sıra cep telden uzaktan eğitim yapmaya çalışan küçük Kız Ayşe'nin de kulakları dersten çok, bu muhabbettir.
O da dayanamaz ve olaya dahil olur:
Baba yüreğinin sesini dinle. Gerisi hikaye.
İster git, ister uzaktan izle!
Benim ağır aksak çeken gb'lar emrinde...
Demokraside çare tükenmez diye...
Ve kısır döngü devam eder;
Hanım : gitme
Oğul : git
Kız: sen bilin
Hala: git
Dayı: gitme
Amca : gel okey oynayağğğ...
Yan komşu: git git farklı ses iyidir.
Üst komşu: gitme aman....
Uzun lafın kısasında demem o ki,
Muhtar önce ailenin sonra mahallenin yapı taşıdır.
Bu yüzden önce aileyi bölmeyin, sonra mahalleliyi birbirine ötekileştirmeyin.
Rahat olun, paniğe gerek yok.
Siyasette akacak oy, dünya cihan olsa sandıkta durmaz!
Kime akacağı belli olmaz.
Muhtarlar toplandı diye de koltuklarınız kaybolmaz!
Hem bu 'baskı' kafayla yol alınmaz.
Sevgi şart değil ama saygı ve demokrasi şart kardeşlerim...
O yüzden Muhtarlara da özgürlük!
Burda da 'da' önemli vurgu...
İçine sığdır sığdırabilirsen!
