KOCASİNAN BELEDİYESİ HANİ ORGANİK OLACAKTI?

Kocasinan Belediyesince bir süre önce bazı mahallelerde sürpriz bir şekilde ücretsiz dağıtıldığı belirtilen bebek maması ve cips gibi ürünlerin son kullanma tarihlerine bir ay kaldığı ifade ediliyor.

Bu ücretsiz dağıtım hamlesi tepkileri de beraberinde getiriyor.

Bazı vatandaşlar, "Yeri geldiğinde sağlıklı beslenme çağrısı yapanlar şimdi de çocuklara cips dağıtıyor. Sağlıklı bu işin neresinde? Perhiz ve lahana uyumumu?" diye soruyor.

Yine dert yanan bazı vatandaşlar, ise "Belediyenin dağıttığı bebek mamasının da son tüketim tarihine de bir ay kalmış" diyor ve iddiayı destekleyen mamanın üretim ve tüketim tarihi bilgileri de kanıt olarak gönderiyor.

Bu da düşündürücü bir durum değil mi?

Satılmayan ya da elde kalmış ürünlerin son kullanma tarihine yakın vatandaşa dağıtılması da nedir?

Bunun sosyal belediyecilik manasındaki duygusal anlamı nedir?

Depolarda uzun süre kalmış ürünlerin israfını önlemek mi?

Dostlar alış verişte görsün dedirtmek mi?

Hem hani organik olacaktık!

Hatırlasanıza, Kocasinan Belediye Başkanı Ahmet Çolakbayrakdar, her fırsatta ne diyordu: Sağlıklı toplum, sağlıklı nesil ve sağlıklı yarınlar oluşturmak adına organik ürünlerin üretimine ve tüketimine destek veriyoruz.

Söylem güzel, ama eylemden yana sıkıntı var!

Çünkü son kullanma tarihi yaklaşan cips ve hazır mama dağıtmak organik hayata vurulan darbe değil mi?

Bunun neresinde organik üretime ve tüketime destek?

Bilinsin isteriz ki, biz organik hayatın yeni Kocasinan’da şekillenmesinden yanayız.

KIDEMSİZ HAYAT!

Gelelim bir diğer meseleye;

 "Hükümetin hazırladığı yeni plana göre, ömrünün 30-40 yılını çalışarak geçiren bir işçiye, kıdem tazminatının yüzde 25’i 60 yaşında, geri kalan yüzde 75’i ise mezarda ödenecek..." MİŞ

Yukarıdaki haber yeni çıktı.

Sıcağı sıcağına haber.

Flaş haber.

Son dakika haber...

Tartışılan haber.

Sosyal güvenlik uzmanları da henüz işin içinden çıkmış değil.

Haliyle yazabilen basın yazıyor yazıyor;

İşçilerin kıdemli çilesini yazıyor...

Ne dersiniz?

Bir yanda Hamza Yerli!

Diğer yanda işçi Şerafettin Köylü...

Biri yaşarken yaşıyor.

Diğeri hep avucunu yalıyor.

Anlayacağınız biri yol alıyor, diğeri hep yolda kalıyor.

Ben her zaman derim, memleketin de uyanıklığın da yerlisi olacaksın!

Çünkü köylüsü hep kaybediyor...

Kıdemsiz hayat da göründüğü gibi durmuyor!