KAYSERİ`DE 14 GAZETEYİ BİRLEŞTİRDİLER!
Cafer ZENGİN
Kayseri Olay’ı büyük umutlarla bugünlere getirdik.
Kentte farklı bir soluk olduğumuz aşikar.
Zaten güne yansıyan gazetelerin ilk sayfalarına da baksanız, farkımız hep belliydi.
Kayseri Olay Gazetesi herkesin sesiydi.
Biz, bugün makamlarına güvenip, sesleri çıkmayanların da bir zamanlar sesiydik.
Şimdi bakmayın gücün büyüsüne aldanıp, köşesine çekilip, susanlara!
Seyirci kalanlara…
Onların da ilk adresiydik!
Havuzlar onlara yer vermezken, biz onlar için özgür memleket dereleriydik.
Özgür basının bu şehirdeki meşalesiydik…
Neyse, çektiğimizi, yaşadıklarımızı, hayalleri Allah biliyor…
Hayallerin hiçbiri olmadı, ama bu uğurdan da hiçbir şey geri adım attırmadı, bunu da alayı biliyor.
Vicdanımız rahat, elimizden geleni yaptık.
Gazetecilik yaptık.
Hiçbir zaman havasını da atmadık…
Herkese ses olduk, kamu için haber olduk…
Hem de son güne kadar…
Çizgimizden, taviz vermedik.
Kalplerde, sektörde çok özeldik ve Allah’a şükür de günlük gazete kağıdında da özel noktaladık.
Bana gelince, sadece işimi yaptım, haksızlık varsa susmadım, yazdım, konuştum.
Elimden geldiğince yaptım.
Evet, çok kişiye battım!
Onlar sırtımdan vurdular, ama hiç pes etmedim hep düştüğüm yerde ayağa kalktım…
Yine kalkarım, çünkü öğretti bana yaşadıklarım, acılarım…
Ve gelelim meselenin özüne;
Malum, Kayseri’de gazeteleri birleştirdiler!
Bir türlü düzelmeyen ‘basın ekonomisi!’ nedeniyle 3 gazeteye düşürdüler…
14 gazete birleşti, 3 gazete oldu.
İçleri doldu mu, ya da dolacak mı göreceğiz.
İnşallah, sayfaların içleri de dolar, kasaları da dolar!
(Ekonomi de tablo ortada. Öyle birleşen gazeteden bazılarının yıllarca yazdığı, manşetler attığı gibi de “uçmuyormuş” demek ki! Zaten uçsaydı, ekonomik sıkıntıdan birleşmezlerdi)
Hem daha önce de denenmişti, bu birleşme işi kaybeden yine biz olmuştuk.
Şimdi de değişen bir şey yok, sayısal birleşmeye bakılırsa kaybeden yine biz ve diğer 3 gazete oldu!
Neyse, yazacak, çatacak çok şey var, ama bu kurulu düzene söylesen ne fayda!
Kısa kesiyorum, çünkü uzattıkça yol alınamadığını da biliyorum.
Kendi ömrümden yiyorum.
Hayırlısı olsun, adalet er ya da geç bu meslekte de yerini bulsun diliyorum.
İşini yapanla, yapmayan artık bir olmasın…
Kafa yoranla, sorgulayanla, mücadele edenle, etmeyen, sorgulamayan aynı kefeye konmasın.
Evet, ağızlarında sigara, elleri arkada gezenler, aslında haber derdi olmayanlar kazandı.
Çünkü devir onlarındı ve haliyle onlara yaradı.
Ama Ozan’ın dediği gibi;
Vakt-i seherde
Düştüğüm yerde
Açılır perde
Derman sendedir…
Hoşça kalın, kendinize iyi bakın…
