Yaşadığımız çağın insan davranışlarını test etmek için otobüsler çok güzel bir gözlem alanı…
Mesela; insanların durduğu yere göre tavırlarının değiştiğini en güzel otobüslerde anlarsınız.
Nasıl mı?
Hemen anlatayım;
Otobüs gelir, durağa yanaşır.
Otobüs dolu ve vatandaşa aşağıda ise şöyle bağırır, ‘Ya kardeşim arka taraf boş, ilerleyin iki kişi kaldı!’
Otobüs aynı dolulukta ancak vatandaş otobüsün içindeyse, tepki şekli değişir ve ‘Kardeşim akraba olduk, arkada gelen otobüse binsinler!’
Ya da güne giden kadınlar, tam iş saati otobüsün en kalabalık olduğu saati beklerler.
Otobüse bindiklerinde, gözlerini okuldan, işten gelen çocuklara- gençlere dikerler.
Hiçbir şey söylemeseler de gözleriyle o çocukların-gençlerin içinden geçerler.
Ama kendisi erken binmişse yan koltuğu torunundur.
Hiçbir kuvvet o torunu kaldıramaz…
İşte insanımızın durduğu yere göre duruşunun değiştiğini gösteren otobüs durumları…
Dün eve giderken başka bir olaya tanıklık ettim.
Otobüs şoförü ile konuşmalarından mesaisini bitirip eve döndüğünü anlaşılan diğer otobüs şoförü durum değerlendirmesi yapıyorlardı.
Kulak misafiri olduğum konuşmada konu döndü dolaştı 65 yaş üstü vatandaşlara geldi.
Otobüsün açık ön kapısında basamakların üzerinde, tehlikeli bir şekilde seyahat eden eve dönen şoför, 65 yaş üstü birinin 13 günde 100 biniş yaptığını söyledi.
Yani günde yaklaşık 8 kere otobüse binmiş.
Günde 8 kere otobüse binmek?
Bir insan otobüs şoförü değilse günde 8 kez otobüse neden biner?
Eleştirilecek çok boyutu var ama her şeyden önce bu kul hakkıdır.
Yorgun argın işten dönen işçinin hakkıdır.
Sırtında kendisi kadar ağır çantası ile ayakta bekleyen öğrencinin hakkıdır.
Kafası şişen otobüs şoförünün hakkıdır.
Otobüsleri vakit geçirmek için değil ulaşım için kullananlara sözüm yok ama beleş diye otobüsleri mesken tutanlar bir kez daha düşünsün…
