SEVGİLİ DOLAR'A MEKTUP
Cafer ZENGİN
Sevgili Dolar, görmeyeli, ne kadar da yeşillenmişsin…
Açılmış saçılmışsın…
Çok özledik seni…
Aramıza kara kediler, seçimler, seçilenler girdi.
Dokunan yanıyordu sana bir zamanlar…
Sonra birden yaklaşmaya başladık sana…
Aramızdaki dikenli teller, taşlı yollar kalkıyordu.
Ben el uzatıyordum, sen geliyordun.
Ben git diyordum sen gidiyordun…
Peki ya şimdi…
Ne hale getirdiler ilişkimizi…
Şimdi bir geliyorsun, bir gidiyorsun…
Bir iniyorsun, bir çıkıyorsun…
Bir gülüyorsun, bir kaş çatıyorsun…
Sevgili Dolar, ayıp ediyorsun…
Esnafı teğet geçip, iş adamı ile alay ediyorsun…
Hele Dolar’lık borcu olanlara ise ne azaplar çektiriyor, ne korkular yaşatıyorsun.
Düğünde dolar takacağa ya da saçacağa da darbe vuruyorsun.
Haydi, toparlan artık…
Kararını ver artık.
Bırak bu dansöz hallerini…
Vazgeç her tarafının oynadığı ruh halinden…
Adam ol, para ol, yerinde ağır ol.
Dur artık, yorulduk…
Sana bağlı ve odaklı yaşamaktan bıktık…
Zengin kız, fakir oğlan hikayenden usandık.
Biz sana değer verdikçe, sana verilen değerden utandık.
Haydi, sevgili Dolar dur artık, bak seçim de yaptık…
