BAYRAM GELMİŞ NEYİME?
Cafer ZENGİN
Emekliyi gördüm yüzü asık…
Öğrenciyi gördüm mutsuz ve umutsuz…
İşçiyi gördüm geleceğinden endişeli…
Bulduğuna şükrediyor!
Mevzu züğürtlük teselli…
Memuru gördüm, hal ve vaziyet aynı tas aynı hamam…
Yetti artık bir bayram daha yokluğa dayanamam.
Sonra çiftçiyi gördüm ekiyor, biçemiyor…
Biçiyor, satamıyor…
Anlayacağınız ekse de, biçse de, beslese de para etmiyor.
Yetkilisi de hali görüyor ama ses etmiyor.
Ve esnafı gördüm, çarşı kalabalık ama o siftahsız…
Akşam oluyor, sofrada Allah’a şükür pilav-ekmek ama iştahsız!
Ve çocukları gördüm, babaları çaresiz, üst-baş alamıyor, onlar desen kalmış bayramsız.
Yapacak bir şey yok insanlık olmuş, insafsız, etraf ıssız…
Demem o ki, bakmayın siz televizyondan ulusa seslenenlere…
Her tarafı tozpembe göstermeye yeminli kalemşörlere…
Aslında milletin hali yaman,
Bak bay dolar yapmış tavan.
Tarlada kalmış ne tane, ne sap, ne de saman…
Yiğidi kuru ekmeğe muhtaç etmiş, bu kör olası zaman…
O yüzden bayramın adı Kurban’mış neyime…
Siz de ne ararsanız kendinizde arayın, kızmayın bu bayram bari şu feleğin çemberine…
Hem sucuk içi, kavurma iyi pişirilsin, hali keyfi yerinde beylere…
Neyse, uzun lafın kısasında bayram gelmiş neyime;
Memlekete baktıkça, kan damlıyor içime…
Sahi, neden birileri hep vatandaşın hayallerini erteliyorlar, bir sonraki seçime (!)
Galiba, biraz düşününce insan, çomak sokuyor hayallere, düşlere ve de keyiflere…
