Dün akşam saatlerinde bir haber aldım.
Recep Tayyip Erdoğan Millet Bahçesi’nde 15 yaşındaki bir çocuk akranları tarafından sırtından bıçaklandı.
Ağır yaralanan genç Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi hastanesinde hayatta kalma mücadelesi veriyor.
Elinde kitap kalem olması gereken çocuklar, ellerinde bıçak akranlarının eceli oluyor.
Çocuk ve suç sözcükleri yan yana gelmemesi gereken iki sözcük ama maalesef ülkemizde çok sık sık yana yana geliyor.
Mattia Ahmet Minguzzi’nin ölümüyle Türkiye gündeminde de ‘Suça Sürüklenen Çocuk’ kavramı oldukça geniş yer aldı.
Ve Türkiye bu konuyu tartışmaya başladı.
Suça sürüklenen çocukların karıştığı suçlarda ceza indiriminin gözden geçirileceğini tartışılıyor.
Yani suç işledikten sonra Mattia Ahmetler öldükten sonra katilin ne kadar indirim alacağını tartışıyoruz.
Çünkü çocukların suça sürüklenmesinin önlenmesi için yapmayı düşündüğümüz hiçbir şey yok.
Ve dava dosyalarında SSÇ ile kodlanan çocuk ceza sürecinin ardından çoğunlukla rehabilite olarak değil, suç makinesi olarak yeniden topluma karışıyor.
Evet cezalar caydırıcı olmalı…
Ama cezaların caydırıcı olmasından ötesinde çok şey yapmamız gerekiyor.
Suçu rütbe gibi gören,
İşlediği suçla övünebilen çocuklara İnsan sevgisini, doğa sevgisini, hayvan sevgisini, hoşgörüyü, empatiyi anlatamadığımız sürece canlar yanmaya devam edecek.
